پیشگامان دیابت، یک سلسله مقاله از آخرین تحقیقات مرتبط با دیابت در دسته‌بندی‌های مختلف است که به همت دپارتمان تحقیقاتی شرکت دارویی رش (Roche Diabetes Care) جمع‌آوری و منتشر شده است که در ادامه خلاصه برخی مقالات مربوط به سال 2024 با ارجاع به منبع اصلی آن ارائه شده‌اند.
رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض اصلی دیابت است که حدود 30 تا 40 درصد از افراد مبتلا به دیابت را درگیر می‌کند. این بیماری یکی از علل اصلی نابینایی و اختلال بینایی، به ویژه در بزرگسالان محسوب می‌شود.
پیشرفت‌های اخیر شامل شناسایی و کنترل عوامل خطر و روش‌های تشخیص مختلف از جمله تصویربرداری شبکیه با میدان فوق گسترده (UWF)، آنژیوگرافی توسط توموگرافی انسجام نوری (OCTA)، استفاده از هوش مصنوعی در تشخیص و مدیریت بیماری و همچنین استراتژی‌های جدید درمان مانند درمان ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF)، تزریق آفلیبرسپت داخل چشمی و آنتی‌بادی منوکلونال دو میزبانه می‌توانند نتایج بالینی را در رتینوپاتی دیابتی به طور قابل توجهی بهبود بخشند و در نتیجه اثرات پایدار این درمان‌ها، میزان از دست دادن بینایی ناشی از این بیماری در حال کاهش است.
هدف از این مطالعه، برآورد هزینه‌های دیابت و شناسایی عوامل مؤثر بر کل هزینه‌های بیماران دیابتی و همچنین درک نقش SMBG در مدیریت بهتر نوسانات قند خون، کاهش خطر عوارض و مزایای اقتصادی مرتبط با آن برای بیماران دیابتی است. مقایسه هزینه‌های صرف شده در انجام روزانه و مستمر خود پایشی قند خون با هزینه‌های تحمیل شده از عوارضی چون عوارض قلبی عروقی، زخم پای دیابتی، رتینوپاتی، عوارض کلیوی و هایپوگلایسمی، نشان دهنده پرداخت بیشتر و قابل توجه در درمان عوارض بوده است. بر اساس نتایج این پژوهش، با اجرای برنامه SMBG یک بار در روز به مدت 10 سال، می‌توان هزینه بالقوه عوارض و مرگ و میر به دلیل دیابت را به طور قابل توجهی کاهش داد. در عین حال، کاهش عوارض طولانی مدت و جلوگیری از بستری شدن مکرر در بیمارستان می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
دیابت دوگانه (DD) یا دیابت هیبریدی، ترکیبی از ویژگی‌های دیابت نوع یک و نوع دو است. این حالت معمولاً در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک که دارای مقاومت به انسولین (IR) و سندرم متابولیک هستند، مشاهده می‌شود. حدود یک چهارم بیماران دیابت نوع یک معیارهای سندرم متابولیک را دارند و می‌توانند به عنوان مبتلایان به دیابت دوگانه شناسایی شوند. روش‌های مختلفی برای شناسایی این موقعیت وجود دارد، از جمله روش کلمپ هیپرینسولینمی-اگلایسمیک، شاخص مقاومت به انسولین هموستاتیک (HOMA-IR) و نرخ جذب تخمینی گلوکز (eGDR).
اگر چه، دیابت دوگانه یک مشکل بالینی جدی است که خطر ابتلا به عوارض را افزایش می‌دهد. استفاده از داروهای نسل جدید در کنار تزریق انسولین، با تشخیص و درمان به موقع می‌تواند به کاهش عوارض و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.
تمرکز اصلی این پژوهش بر روی کنترل طولانی‌مدت قند خون و بهبودی دیابت در بیماران مبتلا به این بیماری می‌باشد. در این بررسی، دو گروه از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه اول تحت درمان‌های دارویی و تغییرات سبک زندگی قرار گرفتند، درحالی‌که گروه دوم جراحی چاقی را به عنوان روش درمانی دریافت کردند. تغییرات در سطح HbA1c و بهبودی دیابت در طول یک دوره پیگیری طولانی‌مدت (تا 12 سال) مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که جراحی چاقی به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای کنترل طولانی‌مدت قند خون و بهبودی دیابت نوع دو شناخته می‌شود. این روش در مقایسه با مدیریت دارویی و تغییر سبک زندگی، کاهش وزن بیشتر و پایدارتری را به همراه دارد و منجر به بهبود قابل‌توجهی در کنترل دیابت می‌شود. بااین‌حال، جراحی چاقی یک عمل جراحی است و همراه با خطرات و عوارض خاص خود می‌باشد؛ بنابراین، تصمیم‌گیری در مورد انجام این جراحی باید به صورت فردی و با مشورت پزشک متخصص اتخاذ شود.
عوارض ماکروواسکولار دیابت شامل بیماری‌ها و اختلالاتی در رگ‌های خونی بزرگ هستند که ناشی از دیابت می‌باشند. این عوارض می‌توانند در هر قسمت از بدن رخ دهند و شامل بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری‌های عروق مغزی و بیماری شریانی محیطی (PAD) هستند. شناسایی عوامل خطر، آموزش و ارزیابی برای پیشگیری و مدیریت این عوارض نکاتی هستند که تا حد قابل توجهی به کاهش بروز این مشکلات در فرد مبتلا کمک خواهد کرد. نقش پرستاران در غربالگری و حمایت از بیماران، ترویج سبک سالم زندگی و ارائه آموزش‌های لازم در خود مراقبتی حائز اهمیت است.
استفاده از تکنولوژی پزشکی از راه دور یا تله مدیسین، یک روش مورد بحث در جوامع پزشکی است. این مطالعه، سودمندی استفاده از این روش را در مدیریت قند خون 418 بیمار بزرگسال مبتلا به دیابت نوع دو با کنترل ضعیف قند خون بررسی کرده است. انتقال داده‌های حاصل از اندازه‌گیری قند خون به سیستم تله مدیسین و ارزیابی توسط پژوهشگران به برنامه‌ریزی دقیق‌تر برای درمان کمک کرده است. استفاده از تکنولوژی درمان از راه دور، در کنار خود پایشی ساختاریافته قند خون می‌تواند به بهبود کنترل قند خون و کاهش عوارض مرتبط با دیابت در بیماران کمک کند. این روش با افزایش آگاهی بیماران از سطح قند خون خود و ارائه بازخورد فوری به آن‌ها، موجب بهبود رفتارهای مرتبط با سلامت و کاهش خطر عوارض می‌شود.
با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در نظارت و درمان دیابت، شواهد نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد مبتلا به دیابت نوع دو و تا 90 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع یک (بسته به سن و موقعیت جغرافیایی) به اهداف HbA1c خود نمی‌رسند. کاربرد عملی رویکردهای فرد محور شامل سلامت روان (ناراحتی، افسردگی و اضطراب دیابت)، رفتارهای بهداشتی و خود مدیریتی (مانند پایبندی به دارو و الگوهای خواب)، تحمل دارو و عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت در مراقبت‌های روتین دیابت هنوز در مراحل اولیه است. یکی از موضوعاتی که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، تفاوت دیدگاه فرد مبتلا به دیابت با ارائه دهندگان مراقبت‌های درمانی و بهداشتی در مورد سلامتی و حال خوب فرد است. این پژوهش، راهکارهایی برای تمرکز بر اولویت‌ها و دغدغه‌های فرد مبتلا به دیابت در کنار مدیریت استاندارد قند خون برای تجربه کردن حال خوب (Well-being) ارائه کرده است.
دیابت نوع دو (T2DM) به‌طور قابل توجهی بر سلامت افراد مسن تأثیر می‌گذارد و خطر اختلال در عملکرد فیزیکی، افتادن و کاهش کیفیت زندگی را افزایش می‌دهد. درمان این بیماری در افراد مسن شامل داروها و تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی و ورزش است. این مطالعه به بررسی اثربخشی مداخلات مختلف در کنترل قند خون و بهبود عملکرد فیزیکی در افراد مسن مبتلا به T2DM پرداخته است.
مداخلات این مطالعه، در حوزه‌های مختلف فعالیت بدنی (هوازی، مقاومتی، تعادلی)، مکمل‌های تغذیه‌ای (پروتئین، کلسیم/ویتامینD)، آموزش روان شناختی، مدیریت سلامت فردی و مداخلات ترکیبی بوده است. نتایج این پژوهش بر اهمیت یک رویکرد جامع شامل فعالیت بدنی منظم، تغذیه مناسب، مدیریت سلامت فردی و حمایت روانشناختی برای مدیریت مؤثر دیابت نوع دو در افراد مسن تأکید می‌کند. این ترکیب نه تنها کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد، بلکه عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی بیماران را نیز افزایش می‌دهد.
استرس روانی به عنوان یک عامل خطر مهم در شروع و پیشرفت دیابت شناخته شده است. دیابت و سلامت روان رابطه دوطرفه دارند و هر یک می‌تواند بر دیگری تأثیر بگذارد. این تعامل پیچیده نیاز به توجه جامع به سلامت جسمی و روانی بیماران دیابتی دارد. اختلالات روانی شایع در بیماران دیابتی شامل مواردی چون افسردگی، اضطراب، اختلالات خوردن و اسکیزوفرنی می‌باشد.
ارتباط پیچیده بین دیابت و سلامت روان نیازمند یک رویکرد جامع است که هم به کنترل قند خون و هم به بهبود سلامت روانی بیماران توجه کند. هنگام درمان مشکلات روانشناختی و اختلالات روانپزشکی، باید از رویکرد زیستی-روانی-اجتماعی جامع استفاده شود و در صورت لزوم، درمان‌های دارویی روانپزشکی یا روان‌درمانی اعمال گردد. هدف آموزش مداوم و کمک به خود مراقبتی، ارائه اطلاعات و مهارت‌های لازم به افراد مبتلا به بیماری است تا بتوانند وضعیت خود را در طول زمان مدیریت کنند. این رویکرد نه تنها کیفیت زندگی بیماران را بهبود می‌بخشد، بلکه از عوارض دیابت نیز پیشگیری می‌کند.
Copyright © 2023 Gabric Virtual Diabetes Academy Powered by Gabric
